Starożytne miasto przestworzan

Dark P

*Dark P szybkimi uderzeniami skrzydeł wznosiła się coraz wyżej. Drzewa były już tylko małymi zielonymi punkcikami migającymi od czasu do czasu kroplami rosy. Kobieta była coraz bliżej swej przeszłości. W jej wyobraźni odezwały się dawne dzieje, kiedy to jako podlotek ścigała się nad zboczem Góry. Ileż piór się tu nagubiło... Pomyślała, przyglądając się z rozmarzoną miną wystającym występom skalnym.
Wkońcu dotarła do celu swej wyprawy. Jej oczom ukazały się ruiny średniej wielkości zamku, który czasy swej świetności miał już dawno za sobą. Złożywszy skrzydła zanurkowała szybko dół. Kania u jej szyi błyszczała wściekłym fioletem, jakby podekscytowana całą sytuacją. Po paru sekundach Dark P wylądowała przed wrotami w lekkim obłoku kurzu.
Jednym pchnięciem weszła do środka.
Szła długim korytarzem, którego ściany gęsto ozdobione były fairthami. Wiele przedstawiało przyrodę; w tym wodospady, sędziwe egzemplarze dębów czy malownicze widoki na zachodzące słońce. Wśród nich były jednak także nieliczne portrety przedstawiające jej członków rodziny. Minęła już groźnie wyglądającego przestworzanina o czarnych oczach i piórach-jej dziadka, jasnowłosą babkę z biały opierzeniem, szarowłosego wujka i wielu wielu innych. Dopiero po paru minutach przystanęła i bliżej przyjrzała się wiszącemu obok niej fairthowi. Przedstawiał on całą jej rodzinę. Był naprawdę imponujących rozmiarów. Jego szerokość wynosiła około 5 kroków, a wysokość 3. Dwie osoba zwróciły szczególną uwagę Dark P. Była to złotowłosa kobieta wtulona w ramiona wysokiego bruneta. Jej rodzice.
Samotna łza spłynęła po policzku powietrznej łowczyni. Ze spuszczoną głową pomaszerowała dalej, na spotkanie ze swą przeszłością.*

Rix De'Akro

*Rix wzbił się do góry. Las malał z każdą sekundą. Wkoncu zniknął, gdy Naturan wzleciał nad duży obłok chmury. Wylądował na tajemniczym obiekcie.*
- A cóż to?
*Wszedł do starego zamku. Cicho szedł przez korytarz mijając pprzecudowne fairthry. Zatrzymał się gdy zauważył Dark P*
- Witaj... Wiesz może co to za miejsce?

Dark P

*Grymas zdziwienia zagościł przez chwilę na twarzy skrzydlatej kobiety. Nie wiedząc skąd pojawił się przed nią obcy, odpowiedziała pytaniem:
-Ekhem, czy my się znamy?-jej lewa brew powędrowała wysoko do góry-I skąd ty... to znaczy pan znalazł się w moim zamku?*

Rix De'Akro

-Więc, leciałem, leciałem i doleciałem... proste... To twój zamek... ah, przepraszam... Wieta, często wchodzę tam gdzie nie trzeba... Wieć ja sobie pójdę? *cicho odchodzi*

Dark P

*Odpowiedź obcego lekko ją zdziwiła, jak zresztą cała ta niecodzienna sytuacja. Zwróciwszy swe fioletowe oczy na Naturana (bo własnie nim był przybysz) powiedziała:
-Jeśli chcesz, możesz zostać. Jak widać niewiele pozostało tu po moim domu, jeśli jednak naprawdę pragniesz pozwiedzać to proszę bardzo-dłonią wskazała ruiny-Wciąż nie znam twego imienia-lekki uśmiech pojawił się na jej twarzy. Ani czemu Naturan Błękitny nagle pojawił się w moim zamku Pomyślała, poczym wrócila do ogladania fairthu*

Rix De'Akro

może powiedzieć ci co jem na śniadanie...-pomyślał
- jestem Rix De'Akro, upadły smoczy pogromca. - powiedział.
*Rozwinął skrzydła i poleciał w głąb korytarza. Nagle zatrzymal się*
- ile to miejsce ma lat?
Już głupszego pytania zadać nie mogłem...

Dark P

*-Jakieś pół tysiąca, może więcej-odparła Dark P zwróciwszy się do Rixa-magia brała udział w tworzeniu tego miejsca więc wytrzyma dłużej niż zwyczajna kupa kamieni-odpowiedziała widząć zdziwienie na twarzy rozmówcy.
Kobieta założywszy ręce z tyłu pleców, pomaszerowała wzdłóż lewej ściany i skręciła w pobliski korytarz.*

Rix De'Akro

-Poczekaj! idę razem z tobą! jeszcze się zgubie...
*podbiegł do Dark*
- są inne takie miasta? - spytał

Dark P

*-To co tu widzisz to tylko początek miasta przestworzan. Zamek mego rodu znajduje się na krawędzi jego terenu. Czy jest więcej takich miast pytasz... Nie, to jedyne takie miejsce. Nasza rasa nigdy nie wybudowała więcej metropolii, wszyscy żyliśmy razem, jak jeden zespół. Niedługo opuszczam Orwentyn, więc jesli nie chcesz się zgubić radzę byś do wyjścia kierował się razem ze mną.-Odpowiedziała Dark P przyglądając się temu co pozostało z komanty głównej.*

Rix De'Akro

-gdzie teraz idziemy?
*Rix wyciągnął małe metalowe coś. idąc zbierał kamienie i wsypywał do maszynki*
- Czemu to miasto zostało opuszczone?

Dark P

*Przyjrzawszy się krytycznie nieznanemu urządzeniu, kontynuowała opowieść:
-Dokładnie 121 lat temu do naszego kraju przybyło Zło, znany ci chyba ten potwór-jeszcze raz rzuciła okiem na podejrzaną maszynę-ekhem, nie mieliśmy wyboru, jego siła była za tamtych czasów zbyt wielka. Ci którzy walczyli, umierali... Garstka przeżyła uciekając z miasta...-Chwila ciszy przerwała jej wypowiedź.-Teraz zmierzamy już ku wyjściu, za niedługo się pożegnamy.*

Rix De'Akro

- ciekawe
*nacisnął czerwony przycisk i pociągnął za dzwignię*
- jak wygladało to zło?
*maszyna wydała z siebie dziwny dźwięk i z rurki o średnicy 5 cm wypadał czerwona kulka z świecącym sznurkiem wychodzącym z jej wnętrza*
- idealnie...

Ciern

Przez zrujnowaną bramę miasta wszedł ciemnowłosy mężczyzna, ciągnął za uzdę objuczonego konia.
-Zaczekaj tu, zdaje sie że jesteśmy na miejscu- powiedział mężczyzna, poczym wyjął z pochwy długi, pięknie zdobiony miecz z którego dało się czuć magicznął aurę. Cierń podniósł rękojeść miecza na wysokość oczu, ostrze skierował przed siebie, zaczął przechadzać się po zrujnowanym mieście w pełnej gotowości do ataku.

Rix De'Akro

*Rix usłyszał kroki i ppobiegł ku źródłowi owego dźwięku. Zauważył ciemnowłosego mężczyzne z pięknym mieczem*
bandyta?
*wciagnął miecz zldziejski i wolnym krokiem ruszył ku tajemniczej postaci*

Ciern

Cierń, jako że był pół elfem, usłyszał że ktoś się ku niemu skrada, skupił się i momentalnie odwrócił krzycząc równocześnie słowo w runicznym języku, z jego rąk wystrzeliło kilkanaście kłączy które oplotły ciało obcego mężcyzny, runął na ziemie. Cierń podszedł do zkrępowanego człowieka.
-Kim jesteś, i co u licha tutaj robisz?- zapytał

Rix De'Akro

*Rix z wielkim truden wcisnął przycisk na pierścieniu i stał się niewidzialny*
niezły ten bandzior
*puścił czerwoną kulę i zapalił ją prostym zaklęciem*
3...2...1... *bum!*
- eh... ta bomba nie zniszczy miagii!!! Nieważne kim jestem, bandyto! Wyjaw mi swoje imię a ja wyjawię ci moje!

Dark P

*Do nozdrzy kobiety dotarł podejrzany zapach. Pochodził on niewątpliwie z nowopowstałej kulki trzymanej w ręku Rixa. Z szybkością błyskawicy Dark P wypowiedziała zaklęcie, które zamieniło podejrzane ustrojstwo wraz ze świecącą bombą w parę fioleotwych iskier. Nagle niedoszły dowcipniś zawisł w powietrzu z głową skierowaną w dół niezdolny się poruszyć:
-Nie myślalam, że do tego dojdzie Rixie.-rzekła uskrzydlona kobieta. Jej twarz przyozdabiał grymas zniesamczenia-Zaprawdę nie wiem czego chciałes tym dokonać...-Dwoma ruchami dłonią nadała bezwładnemu ciału Naturana sporej szybkości, ten nie mogąc się bronić z hukiem uderzył o ścianę. Chwilę przed zderzeniem Dark P mogłaby przysiąc, że usłyszała żałosny jęk rozpaczy wydobywajacy się ze sparaliżownych ust Rixa. Strużka krwi spłynęła na kamienną posadzkę komnaty.-A do tego brudzisz mi w mieszkaniu, nie ładnie, nie ładnie...-szybkie zaklęcie wyrwało sie nagle z gardła kobiety. Fioletowy ogień otoczył w mgnieiu oka ukaranego dowcipnisia i teleportował go 100 mil od zamku z Rodu Wielkiej Kani. Czy ten świat może upaść jeszcze niżej... Zadała sobie retoryczne pytanie, poczym rozłożywszy skrzydła wyleciała na dwór by dalej szukać swego przeznaczenia...*

Ciern

Cierń bez zastanowienia żucił na Dark P zaklęcie które unieruchomiło ją w powietrzu.
-Nie mogę uwieżyć- powiedział- dark P we własnej osobie- uśmiechnął się- czego tu szukasz?

Dark P

*Wykonawszy szybki gest dłońmi jakby coś przecinając, uwolniła się natychmiast z paraliżującej klątwy:
-Pytaniem nie jest co ja lecz ty tu robisz-rzekła uraczywszy go wcześniej usmieszkiem*

Ciern

Hm, napewno pamiętasz nasze ostatnie spotkanie- powiedział z ironicznym uśmiechem- udało mi sę zlokalizować żywiołaka, wyczytałem w jego myślach że znajduje się tu, przyjechałem więc aby go zgładzić, ale jak widzę na próżno.

Rix De'Akro

*teleportuje się do miasta. staje się niewidzialny poprzez pierścień i idze bezszelsetnie korytarzem*
- to nie tu... - powiedział sam do siebie
*po kilku minutach zobaczył Dark i kogoś jeszcze. Przyległ do ściany czekając na odpowiedni moment...*

Dark P

*-Widać twe sposoby lokalizacji nie są zbyt precyzyjne, a żywiołak mógł specjalnie przesłać ci taką myśl. Prawdopodobnie teraz dokonuje gdzieś indziej zagłady jakiejś wsi, to było by do niego podobne...-usta Dark P wykrzywił grymas zniesmaczenia-Od chwili gdy tu przybyłam nie wyczuwam żadnych złych mocy kręcących sie w pobliżu. Jeśli chodzi natomiast o mnie to powiedzmy, że wróciłam na stare śmieci... Poprzyglądać się przeszłości... Niedługo odlatuję, jednak tymczasem czuj się tu jak u siebie w domu-wskazała dłonią ruiny zamku.*

Ciern

- Jak w domu- powiedział Cierń rozgldając sę dookoła- AAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!- wrzasnął nagle- Ty cholerna cholero, jeszcze cie znajdę cykorze a wtedy pogadamy jak pół elf z żywiółakiem.
Wsunął miecz do pochwy, i udał się w kierunku zniszczonej świątyni.

Rix De'Akro

*wskoczył za szczątki muru i wyłączył niewidzialność*
- jaki znowu żywiołak? - powiedział sam do siebie
*wymamrotał kilka niezrozumiałych słów i stworzył mochiinę do robienia bomb. Zabrał kilka kamyków i wrzucił do maszyny*

Dark P

*Dark P pokręciła głową z politowaniem. Miała juz dosyć tego zgiełku i zamieszania. Nagle znów pojawia się ten Naturan, Cierń biega jak oszalały i wrzeszczy coś o żywiołaku choć nic takiego nie wyczuwam... Ech ci mężczyźni, ich mógłby uratować już tylko Prozac... Pomyślała kobieta, poczym wykonała skomplikowany ruch dłońmi i zniknęła w obłokach fioletowego dymu.
Jedynym śladem jaki po niej pozostał był mały skrawek pergaminu powolutku opadający na podłogę. Gdyby ktoś mu się przyjrzał bliżej dostrzegłby pochyłe litery układajace się w zdanie:
Żegnam wszystkich, niestety nie mogłam zostać dłużej. Do rychłego zobaczenia.

Ciern

Cierń usłyszawszy trzask odwrócił się, lecz nie zastał tam Dark P, właściwie to nic nie zobaczył oprócz małego skrawka papieru leżącego na ziemi. Podbiegł, podniósł i przeczytał liścik.
-A niech to- powiedział i zgniótł list- jestem zdany na siebie- z ręki ciernia przeszedł jakby czerwony obłoczek, w następnej sekundzie karteczka zajęła się ogniem, Cierń puścił ją i poszedl dalej przed siebie zwiedzając ruiny miasta.

Lodowy Smok

Nagle niebo stało się strasznie ciemne, a na ziemi można było zobaczyć olbrzymi cień zbliżający się do ruin, gdy zbliżył się odpowiednio blisko można było wywnioskować, to smok zbliżył się do ruin i wskoczył na jeden z kamieni w ruinach i powiedział
- Kto mnie wezwał?
Potężny dźwięk rozległ się po całych ruinach.

Ciern

A niech mnie- szepnął Ciern- smok, od jak dawna ja ich nie widziałem. A jaki piękny. Na razie nie dam po sobie znaku życia